Podczas ceremonii Kambo szałwia jest stosowana głównie w celu ułatwienia wymiotów. Dodatkowo liście białej szałwii są kadzidłem, które od wieków jest wykorzystywane w różnego rodzaju metodach oczyszczania energetycznego.

Biała Szałwia jest to gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Naturalnie występuje tylko w Kalifornii w USA oraz w Meksyku. S. apiana jest szeroko wykorzystywana przez rdzenne plemiona Ameryki Północnej. Nasiona są ważnym składnikiem tzw. pinole (tradycyjnego napoju). Herbata z korzeni szałwii była używana przez kobiety z plemienia Cahuilla podczas regeneracji organizmu w okresie połogu. Wiele plemion stosuje liście i łodygi w formie naparów.

Badania, przeprowadzone na Uniwersytecie w Arizonie w 1991 roku, pokazały iż S. apiana ma potencjalne właściwości antybakteryjne.

Brzoza brodawkowata (Betula pendula)/kora brzozy zwana bywa „słowiańską szałwią”

Zdarza się, że podczas ceremonii zamiast kadzić szałwią będziemy używać do tego celu kory brzozy. Brzoza uspokaja, łagodzi skutki stresu, pomaga pozbyć się złości, gniewu i strachu. Dodaje pewności siebie oraz łagodzi bóle napięciowe. Dodatkowo w zewnętrznej warstwie kory brzozy występuje betulina (95%), kwas betulinowy i lupeol. Betulinie przypisuje się charakterystyczny biały kolor brzozy. Wyizolował ją w 1788 roku Lowitz i jest to jedna z pierwszych substancji naturalnych uzyskanych z roślin. Betulina i jej pochodne charakteryzują się szerokim spektrum aktywności biologicznej. Substancje występujące w korze brzozy wykazują działanie antyoksydacyjnie, chroniąc organizm przed wolnymi rodnikami i czynnikami nowotworowymi, działają też przeciwzapalnie, przeciwirusowo, przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybiczo, antyalergicznie oraz wzmacniają odporność. Betulina należy do inhibitorów tyrozynazy – substancji hamujących syntezę melaniny (naturalnego barwnika skóry), dzięki czemu zapobiega powstawaniu przebarwień oraz działa rozjaśniająco na zmiany barwnikowe. Betulina przyczynia się również do regulacji procesów syntezy kolagenu i elastyny, przez co zwiększa sprężystość skóry.

Bylica Piołun (Artemisia absinthium)

Piołun tak jak i kora brzozy służy nam czasem do okadzania przestrzeni. Jest to gatunek rośliny z rodziny astrowatych (Asteraceae Dum.) szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej. Wzmianki o Pańskim zielu pochodzą z około 1500 roku przed naszą erą. Natrafiono na nie już w starożytnym papirusie Ebersa. Dużo o nim pisali również Hipokrates, Discorides, i Gerard, który od razu wysnuł wniosek, iż ziele pańskie posiada w sobie tajemną moc. Nazwa Artemisia– świadczy o jej naturze. Dostała „imię” po bogini, jednej z najbardziej kobiecych- bogini płodności i strażniczki kobiecego łona. Bylica piołun jest również rośliną wizyjną, komunikującą z duchami czy też podświadomością. Dawniej wierzono, że chroni przed chorobami, pasożytami, złymi duchami i czarnymi myślami.

Liście piołunu zawierają gorzkie glikozydy m.in. absyntynę, anabsyntynę i artabsynę; związki kumarynowe: izofraksydynę, skopolinę, kalikantozyd oraz olejek lotny zawierający głównie tujon. Ponadto w roślinie występują: tujol, kandinen, azulen, felandren, chamazulen, cyneol, garbniki, żywice, kwasy organiczne, a w kwiatach flawonoid – artemityna.

Piołun pobudza funkcje wydzielnicze przewodu pokarmowego oraz działa żółciopędnie. Wykazuje też działania przeciwpasożytnicze.

Bylica Piołun (Artemisia absinthium)

Piołun tak jak i kora brzozy służy nam czasem do okadzania przestrzeni. Jest to gatunek rośliny z rodziny astrowatych (Asteraceae Dum.) szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej. Wzmianki o Pańskim zielu pochodzą z około 1500 roku przed naszą erą. Natrafiono na nie już w starożytnym papirusie Ebersa. Dużo o nim pisali również Hipokrates, Discorides, i Gerard, który od razu wysnuł wniosek, iż ziele pańskie posiada w sobie tajemną moc. Nazwa Artemisia– świadczy o jej naturze. Dostała „imię” po bogini, jednej z najbardziej kobiecych- bogini płodności i strażniczki kobiecego łona. Bylica piołun jest również rośliną wizyjną, komunikującą z duchami czy też podświadomością. Dawniej wierzono, że chroni przed chorobami, pasożytami, złymi duchami i czarnymi myślami.

Liście piołunu zawierają gorzkie glikozydy m.in. absyntynę, anabsyntynę i artabsynę; związki kumarynowe: izofraksydynę, skopolinę, kalikantozyd oraz olejek lotny zawierający głównie tujon. Ponadto w roślinie występują: tujol, kandinen, azulen, felandren, chamazulen, cyneol, garbniki, żywice, kwasy organiczne, a w kwiatach flawonoid – artemityna.

Piołun pobudza funkcje wydzielnicze przewodu pokarmowego oraz działa żółciopędnie. Wykazuje też działania przeciwpasożytnicze.

Palo Santo (Bursera graveolens)/ Święte drzewo

Jest to gatunek drzewa z rodziny osoczynowatych. Występuje w Ameryce Środkowej oraz na północnych obszarach Ameryki Południowej. Pierwotni mieszkańcy Ameryki Południowej rozpalają Palo Santo na węglach, ponieważ przypisywane są mu wielkie magiczne moce.

Używają go w swoich rytuałach jako ochrony przed chorobą, wypadkiem, magią, złymi duchami i negatywnymi energiami. Ponadto mówi się, że dym ma działanie oczyszczające. Należy zauważyć, że pożądane właściwości zawierają tylko drzewa, które obumarły z powodów naturalnych, a i tak drewno powinno leżakować 3-4 lata. To podczas tego naturalnego rozkładu w drewnie produkowane się substancje oleiste, które uwalniają się podczas spalania patyczka. Palo Santo stosujemy pod koniec ceremonii, żeby pomóc Ci osiąść we własnym ciele. Dym ten otula Cię jak kołderka i pomaga spokojnie zregenerować się i wyciszyć po przebytym procesie.

W Palo Santo występują monoterpeny, estry i olej linaloe z geraniolem, Laevo-linalol, octan linalilu, heptenol metylu, linalol, alfaterpinol, linaloloxiden oraz inne alkaloidy. „Święte drzewo” ma przyjemny słodki zapach.

Kopal

Kopal jest kopaliną powstałą z żywic drzew tropikalnych. Słowo kopal pochodzi od słowa copalli w języku nahuatl i znaczy „kadzidło”. Można powiedzieć, że to bursztyn, który jeszcze nie zdążył całkiem skamienieć. Jest on bardziej kruchy oraz bardziej plastyczny niż bursztyn i pachnie żywicą.

W zależności od rejonu świata, w którym wydobyło się to kadzidło, oraz żywicy drzewa z którego powstało, różne rodzaje kopalu wykazują trochę inne właściwości i mają różny skład chemiczny. Niemniej jednak posiadają one cechy wspólne. Tego kadzidła tak jak i kolejnych dwóch używamy już po ceremonii, gdy leżysz i się regenerujesz. Wtedy zapadasz się w ten zapach jak we mgłę i powoli składasz minione właśnie doświadczenie w całość.

Kopal w zetknięciu z gorącym kamieniem zaczyna się rozpuszczać i pojawia się gęsty, biały dym o charakterystycznym, cytrynowym zapachu, który powoduje uczucie lekkości. Ze sposobu snucia się dymu, przepowiadano przyszłość. Kopal oczyszcza przestrzeń. A olejki eteryczne, uwalniane w czasie spalania kopalu łagodzą dolegliwości alergiczne i astmatyczne.  

Bursztyn

Bursztyn, Jantar, Złoto Bałtyku, nazywany również złotem Północy, znany jest od wielu tysięcy lat i od wieków używany jest w medycynie naturalnej. W starożytności fascynował znanych myślicieli: Arystotelesa, Owidiusza i Talesa z Miletu. Obecnie na świecie znamy około 60 odmian tej kopalnej żywicy drzew iglastych, a w rzadszych przypadkach żywicujących liściastych drzew z grupy bobowców.

Kwas bursztynowy zawarty w tym kamieniu wspomaga perystaltykę jelit i poprawia pracę nerek. Ponadto wykazuje się jego działanie antybakteryjnie, uspokajające, przeciwzapalnie, antytoksycznie i przeciwwirusowe. Przyspiesza gojenie się ran, obniża ciśnienie tętnicze krwi i zwiększa odporność organizmu. Kiedy używamy go jako kadzidła wydziela balsamiczny zapach z delikatną leśną nutą i odległą wonią morza. Wpływa na nasze drogi oddechowe, układ nerwowy i odporność.

Mira

No i w ten oto sposób dotarliśmy do ostatniego stosowanego przez nas kadzidła. Ale nie obawiajcie się, nie zawsze używamy wszystkich. Przestrzeń z nami rozmawia i wiemy którego dymu CI teraz potrzeba. Mirra jest żywicą otrzymywaną z drzew i krzewów, należących do rodzaju balsamowców. Spotkać je można na sawannach Afryki oraz na Półwyspie Arabskim. Ich podobne do oliwek owoce są gorzkie, zaś gorzki to po arabsku „murr”, stąd nazwa mirra. Mirra ma konsystencję skrystalizowanego miodu i bardzo przyjemny zapach. Zawiera stosunkowo dużą ilość olejków eterycznych. Mirra samoistnie wypływa z balsamowca w postaci przeźroczystych, czerwonobrunatnych niewielkich grudek. Są one dość kruche. Aż do XIV wieku była obok złota i drogich kamieni jednym ze standardowych podarków, jakie składali sobie królowie.

Mirra jest utożsamiana z energią żeńską. Jej aromat jest ciepły, balsamiczny i kojący. Oczyszcza powietrze z toksyn. Poprawia samopoczucie i zmniejsza objawy stresu. Pomaga się odprężyć i zregenerować. Wykazuje działanie przeciwgrzybiczne, odkażające i przeciwbakteryjne, do tego uśmierza ból. Naukowcy z Florencji zbadali mechanizm jej przeciwbólowego działania na myszach. Zawarte w mirrze seskwiterpeny furanoeudesma-1,3-dien wpływają na receptory opioidowe w mózgu, a receptory te mają wpływ na odczuwanie bólu.

Jest to gatunek drzewa z rodziny osoczynowatych. Występuje w Ameryce Środkowej oraz na północnych obszarach Ameryki Południowej. Pierwotni mieszkańcy Ameryki Południowej rozpalają Palo Santo na węglach, ponieważ przypisywane są mu wielkie magiczne moce.

Używają go w swoich rytuałach jako ochrony przed chorobą, wypadkiem, magią, złymi duchami i negatywnymi energiami. Ponadto mówi się, że dym ma działanie oczyszczające. Należy zauważyć, że pożądane właściwości zawierają tylko drzewa, które obumarły z powodów naturalnych, a i tak drewno powinno leżakować 3-4 lata. To podczas tego naturalnego rozkładu w drewnie produkowane się substancje oleiste, które uwalniają się podczas spalania patyczka. Palo Santo stosujemy pod koniec ceremonii, żeby pomóc Ci osiąść we własnym ciele. Dym ten otula Cię jak kołderka i pomaga spokojnie zregenerować się i wyciszyć po przebytym procesie.

W Palo Santo występują monoterpeny, estry i olej linaloe z geraniolem, Laevo-linalol, octan linalilu, heptenol metylu, linalol, alfaterpinol, linaloloxiden oraz inne alkaloidy. „Święte drzewo” ma przyjemny słodki zapach.

Kopal

Kopal jest kopaliną powstałą z żywic drzew tropikalnych. Słowo kopal pochodzi od słowa copalli w języku nahuatl i znaczy „kadzidło”. Można powiedzieć, że to bursztyn, który jeszcze nie zdążył całkiem skamienieć. Jest on bardziej kruchy oraz bardziej plastyczny niż bursztyn i pachnie żywicą.

W zależności od rejonu świata, w którym wydobyło się to kadzidło, oraz żywicy drzewa z którego powstało, różne rodzaje kopalu wykazują trochę inne właściwości i mają różny skład chemiczny. Niemniej jednak posiadają one cechy wspólne. Tego kadzidła tak jak i kolejnych dwóch używamy już po ceremonii, gdy leżysz i się regenerujesz. Wtedy zapadasz się w ten zapach jak we mgłę i powoli składasz minione właśnie doświadczenie w całość.

Kopal w zetknięciu z gorącym kamieniem zaczyna się rozpuszczać i pojawia się gęsty, biały dym o charakterystycznym, cytrynowym zapachu, który powoduje uczucie lekkości. Ze sposobu snucia się dymu, przepowiadano przyszłość. Kopal oczyszcza przestrzeń. A olejki eteryczne, uwalniane w czasie spalania kopalu łagodzą dolegliwości alergiczne i astmatyczne.  

Bursztyn

Bursztyn, Jantar, Złoto Bałtyku, nazywany również złotem Północy, znany jest od wielu tysięcy lat i od wieków używany jest w medycynie naturalnej. W starożytności fascynował znanych myślicieli: Arystotelesa, Owidiusza i Talesa z Miletu. Obecnie na świecie znamy około 60 odmian tej kopalnej żywicy drzew iglastych, a w rzadszych przypadkach żywicujących liściastych drzew z grupy bobowców.

Kwas bursztynowy zawarty w tym kamieniu wspomaga perystaltykę jelit i poprawia pracę nerek. Ponadto wykazuje się jego działanie antybakteryjnie, uspokajające, przeciwzapalnie, antytoksycznie i przeciwwirusowe. Przyspiesza gojenie się ran, obniża ciśnienie tętnicze krwi i zwiększa odporność organizmu. Kiedy używamy go jako kadzidła wydziela balsamiczny zapach z delikatną leśną nutą i odległą wonią morza. Wpływa na nasze drogi oddechowe, układ nerwowy i odporność.

Mira

No i w ten oto sposób dotarliśmy do ostatniego stosowanego przez nas kadzidła. Ale nie obawiajcie się, nie zawsze używamy wszystkich. Przestrzeń z nami rozmawia i wiemy którego dymu CI teraz potrzeba. Mirra jest żywicą otrzymywaną z drzew i krzewów, należących do rodzaju balsamowców. Spotkać je można na sawannach Afryki oraz na Półwyspie Arabskim. Ich podobne do oliwek owoce są gorzkie, zaś gorzki to po arabsku „murr”, stąd nazwa mirra. Mirra ma konsystencję skrystalizowanego miodu i bardzo przyjemny zapach. Zawiera stosunkowo dużą ilość olejków eterycznych. Mirra samoistnie wypływa z balsamowca w postaci przeźroczystych, czerwonobrunatnych niewielkich grudek. Są one dość kruche. Aż do XIV wieku była obok złota i drogich kamieni jednym ze standardowych podarków, jakie składali sobie królowie.

Mirra jest utożsamiana z energią żeńską. Jej aromat jest ciepły, balsamiczny i kojący. Oczyszcza powietrze z toksyn. Poprawia samopoczucie i zmniejsza objawy stresu. Pomaga się odprężyć i zregenerować. Wykazuje działanie przeciwgrzybiczne, odkażające i przeciwbakteryjne, do tego uśmierza ból. Naukowcy z Florencji zbadali mechanizm jej przeciwbólowego działania na myszach. Zawarte w mirrze seskwiterpeny furanoeudesma-1,3-dien wpływają na receptory opioidowe w mózgu, a receptory te mają wpływ na odczuwanie bólu.

Kopal jest kopaliną powstałą z żywic drzew tropikalnych. Słowo kopal pochodzi od słowa copalli w języku nahuatl i znaczy „kadzidło”. Można powiedzieć, że to bursztyn, który jeszcze nie zdążył całkiem skamienieć. Jest on bardziej kruchy oraz bardziej plastyczny niż bursztyn i pachnie żywicą.

W zależności od rejonu świata, w którym wydobyło się to kadzidło, oraz żywicy drzewa z którego powstało, różne rodzaje kopalu wykazują trochę inne właściwości i mają różny skład chemiczny. Niemniej jednak posiadają one cechy wspólne. Tego kadzidła tak jak i kolejnych dwóch używamy już po ceremonii, gdy leżysz i się regenerujesz. Wtedy zapadasz się w ten zapach jak we mgłę i powoli składasz minione właśnie doświadczenie w całość.

Kopal w zetknięciu z gorącym kamieniem zaczyna się rozpuszczać i pojawia się gęsty, biały dym o charakterystycznym, cytrynowym zapachu, który powoduje uczucie lekkości. Ze sposobu snucia się dymu, przepowiadano przyszłość. Kopal oczyszcza przestrzeń. A olejki eteryczne, uwalniane w czasie spalania kopalu łagodzą dolegliwości alergiczne i astmatyczne.  

Bursztyn

Bursztyn, Jantar, Złoto Bałtyku, nazywany również złotem Północy, znany jest od wielu tysięcy lat i od wieków używany jest w medycynie naturalnej. W starożytności fascynował znanych myślicieli: Arystotelesa, Owidiusza i Talesa z Miletu. Obecnie na świecie znamy około 60 odmian tej kopalnej żywicy drzew iglastych, a w rzadszych przypadkach żywicujących liściastych drzew z grupy bobowców.

Kwas bursztynowy zawarty w tym kamieniu wspomaga perystaltykę jelit i poprawia pracę nerek. Ponadto wykazuje się jego działanie antybakteryjnie, uspokajające, przeciwzapalnie, antytoksycznie i przeciwwirusowe. Przyspiesza gojenie się ran, obniża ciśnienie tętnicze krwi i zwiększa odporność organizmu. Kiedy używamy go jako kadzidła wydziela balsamiczny zapach z delikatną leśną nutą i odległą wonią morza. Wpływa na nasze drogi oddechowe, układ nerwowy i odporność.

Mira

No i w ten oto sposób dotarliśmy do ostatniego stosowanego przez nas kadzidła. Ale nie obawiajcie się, nie zawsze używamy wszystkich. Przestrzeń z nami rozmawia i wiemy którego dymu CI teraz potrzeba. Mirra jest żywicą otrzymywaną z drzew i krzewów, należących do rodzaju balsamowców. Spotkać je można na sawannach Afryki oraz na Półwyspie Arabskim. Ich podobne do oliwek owoce są gorzkie, zaś gorzki to po arabsku „murr”, stąd nazwa mirra. Mirra ma konsystencję skrystalizowanego miodu i bardzo przyjemny zapach. Zawiera stosunkowo dużą ilość olejków eterycznych. Mirra samoistnie wypływa z balsamowca w postaci przeźroczystych, czerwonobrunatnych niewielkich grudek. Są one dość kruche. Aż do XIV wieku była obok złota i drogich kamieni jednym ze standardowych podarków, jakie składali sobie królowie.

Mirra jest utożsamiana z energią żeńską. Jej aromat jest ciepły, balsamiczny i kojący. Oczyszcza powietrze z toksyn. Poprawia samopoczucie i zmniejsza objawy stresu. Pomaga się odprężyć i zregenerować. Wykazuje działanie przeciwgrzybiczne, odkażające i przeciwbakteryjne, do tego uśmierza ból. Naukowcy z Florencji zbadali mechanizm jej przeciwbólowego działania na myszach. Zawarte w mirrze seskwiterpeny furanoeudesma-1,3-dien wpływają na receptory opioidowe w mózgu, a receptory te mają wpływ na odczuwanie bólu.

Bursztyn, Jantar, Złoto Bałtyku, nazywany również złotem Północy, znany jest od wielu tysięcy lat i od wieków używany jest w medycynie naturalnej. W starożytności fascynował znanych myślicieli: Arystotelesa, Owidiusza i Talesa z Miletu. Obecnie na świecie znamy około 60 odmian tej kopalnej żywicy drzew iglastych, a w rzadszych przypadkach żywicujących liściastych drzew z grupy bobowców.

Kwas bursztynowy zawarty w tym kamieniu wspomaga perystaltykę jelit i poprawia pracę nerek. Ponadto wykazuje się jego działanie antybakteryjnie, uspokajające, przeciwzapalnie, antytoksycznie i przeciwwirusowe. Przyspiesza gojenie się ran, obniża ciśnienie tętnicze krwi i zwiększa odporność organizmu. Kiedy używamy go jako kadzidła wydziela balsamiczny zapach z delikatną leśną nutą i odległą wonią morza. Wpływa na nasze drogi oddechowe, układ nerwowy i odporność.

Mira

No i w ten oto sposób dotarliśmy do ostatniego stosowanego przez nas kadzidła. Ale nie obawiajcie się, nie zawsze używamy wszystkich. Przestrzeń z nami rozmawia i wiemy którego dymu CI teraz potrzeba. Mirra jest żywicą otrzymywaną z drzew i krzewów, należących do rodzaju balsamowców. Spotkać je można na sawannach Afryki oraz na Półwyspie Arabskim. Ich podobne do oliwek owoce są gorzkie, zaś gorzki to po arabsku „murr”, stąd nazwa mirra. Mirra ma konsystencję skrystalizowanego miodu i bardzo przyjemny zapach. Zawiera stosunkowo dużą ilość olejków eterycznych. Mirra samoistnie wypływa z balsamowca w postaci przeźroczystych, czerwonobrunatnych niewielkich grudek. Są one dość kruche. Aż do XIV wieku była obok złota i drogich kamieni jednym ze standardowych podarków, jakie składali sobie królowie.

Mirra jest utożsamiana z energią żeńską. Jej aromat jest ciepły, balsamiczny i kojący. Oczyszcza powietrze z toksyn. Poprawia samopoczucie i zmniejsza objawy stresu. Pomaga się odprężyć i zregenerować. Wykazuje działanie przeciwgrzybiczne, odkażające i przeciwbakteryjne, do tego uśmierza ból. Naukowcy z Florencji zbadali mechanizm jej przeciwbólowego działania na myszach. Zawarte w mirrze seskwiterpeny furanoeudesma-1,3-dien wpływają na receptory opioidowe w mózgu, a receptory te mają wpływ na odczuwanie bólu.

No i w ten oto sposób dotarliśmy do ostatniego stosowanego przez nas kadzidła. Ale nie obawiajcie się, nie zawsze używamy wszystkich. Przestrzeń z nami rozmawia i wiemy którego dymu CI teraz potrzeba. Mirra jest żywicą otrzymywaną z drzew i krzewów, należących do rodzaju balsamowców. Spotkać je można na sawannach Afryki oraz na Półwyspie Arabskim. Ich podobne do oliwek owoce są gorzkie, zaś gorzki to po arabsku „murr”, stąd nazwa mirra. Mirra ma konsystencję skrystalizowanego miodu i bardzo przyjemny zapach. Zawiera stosunkowo dużą ilość olejków eterycznych. Mirra samoistnie wypływa z balsamowca w postaci przeźroczystych, czerwonobrunatnych niewielkich grudek. Są one dość kruche. Aż do XIV wieku była obok złota i drogich kamieni jednym ze standardowych podarków, jakie składali sobie królowie.

Mirra jest utożsamiana z energią żeńską. Jej aromat jest ciepły, balsamiczny i kojący. Oczyszcza powietrze z toksyn. Poprawia samopoczucie i zmniejsza objawy stresu. Pomaga się odprężyć i zregenerować. Wykazuje działanie przeciwgrzybiczne, odkażające i przeciwbakteryjne, do tego uśmierza ból. Naukowcy z Florencji zbadali mechanizm jej przeciwbólowego działania na myszach. Zawarte w mirrze seskwiterpeny furanoeudesma-1,3-dien wpływają na receptory opioidowe w mózgu, a receptory te mają wpływ na odczuwanie bólu.